يادگيري

علائم حساسيت غذايي در كودكان ممكن است شامل موارد زير باشد:

1. قرمزي و خارش در پوست: ممكن است كودك در مناطقي از پوست خود كه با غذاي حساس‌كننده در تماس بوده، قرمزي و خارش داشته باشد.

2. التهاب و تورم در لبها، زبان و صورت: ناحيه دهان و لبهاي كودك ممكن است به واسطه حساسيت غذايي نسبت به يك غذا يا ماده خاصي التهاب و تورم شديدي نشان دهد.

3. علائم گوارشي: اين علائم شامل تب خفيف، استفراغ، تهوع، اسهال يا يبوست مي‌شود. ممكن است كودك در اثر مصرف غذاهاي حساس‌كننده، علائم شبه آنفولانزا نيز نشان دهد.

4. مشكلات تنفسي: حساسيت غذايي مي‌تواند باعث ايجاد علائم ناخوشايندي مانند سرفه، آزار و خارش در گلو، آسم يا آنفيلاكسي (واكنشي شديد) شود. در صورت بروز علائم شديد تنفسي، بايد فوراً به پزشك مراجعه كنيد.علائم حساسيت غذايي كودك

نكته مهم: در صورتي كه شما يا كودكتان تعرض يا حساسيت به غذايي داشته باشيد، مهم است كه با يك پزشك يا تغذيه‌شناس متخصص مشورت كنيد تا تشخيص درستي در خصوص حساسيت غذايي و درمان مناسب براي كودكتان دريافت كنيد.

راه هاي درمان خانگي حساسيت غذايي كودك

درمان حساسيت غذايي كودكان بايد تحت نظر پزشك يا تغذيه‌شناس متخصص باشد؛ اما در كنار درمان پزشكي، مي‌توانيد با رعايت روش‌هاي خانگي زير به كنترل علائم كودكتان كمك كنيد:

1. ايجاد رژيم غذايي مستثني از غذاهاي موجب حساسيت: شناخت غذاهايي كه علائم حساسيت را در كودكتان تشديد مي‌كنند و از جمله آن‌ها كودكتان را دور نگه داشته، مي‌تواند به بهبود علائم كمك كند. معمولاً غذاهايي مانند تخم‌مرغ، ماهي، مواد لبني، بادام‌زميني و گندم مي‌توانند عوامل حساسيت آور براي برخي از كودكان باشند.

2. آزمايش رژيم غذايي حذف: با كمك متخصص، مي‌توان رژيم غذايي حذف انجام داد و غذاهايي كه مشكل ايجاد مي‌كنند را از تغذيه كودكتان حذف كرد. سپس به تدريج غذاها را بازمي‌گردانيد و علائم بررسي مي‌شود تا غذايي كه علائم را تشديد كند شناسايي شود.

3. مراقبت از پوست: در صورت وجود علائم پوستي، استفاده از كرم‌ها و امولسيون‌هاي آبرسان و ضدحساسيت مي‌تواند كمك كننده باشد. همچنين، به پوست كودكتان آسيب نرسانيد و از عوامل تحريك‌كننده مانند صابون‌هاي قوي و محصولات حاوي عطر و رنگ‌هاي مصنوعي خودداري كنيد.

4. آرامش و كاهش تنش: استرس و تنش مي‌تواند علائم حساسيت را تشديد كند. به كودكتان احساس آرامش و رفاه را بدهيد، محيط زيست خانه را بهينه سازي كرده و تلاش كنيد تا از تنش‌ها و تحريك‌هاي موجود در محيط كاسته شود.

مهم است توجه داشته باشيد كه هر كودك ممكن است به غذاها با حساسيت واكنش نشان دهد و درمان توسط متخصصان و تغذيه‌شناسان متخصص توصيه مي‌شود.

راهاي  درمان خانگي حساسيت غذايي كودك

براي درمان خانگي حساسيت غذايي كودك، شما مي‌توانيد اين تدابير را امتحان كنيد:

1. شناسايي غذاهاي موجب حساسيت: سعي كنيد غذاهايي كه حساسيت در كودك ايجاد مي‌كنند را شناسايي كنيد و از جدول غذاهاي كودكان جدا نگه داريد.

2. رعايت رژيم غذايي مناسب: بهتر است با پزشك يا متخصص تغذيه مشورت كنيد و يك رژيم غذايي اختصاصي براي كودكتان بررسي كنيد.

3. آزمايش با غذاها: به تدريج غذاهايي كه حساسيت مشكوكي وجود دارد، به كودكتان تحويل دهيد و نشانه‌هاي حساسيت را مشاهده كنيد. در صورت بروز حساسيت، آن غذا را از رژيم غذايي كودكتان حذف كنيد.

4. تماس با پزشك: اگر كودك شما علائم شديد حساسيت غذايي داشته باشد، بهترين راه حل اين است كه با پزشك معالج يا متخصص حساسيت مشورت كنيد و راهنمايي‌هاي درماني دقيق‌تر دريافت كنيد.

توجه داشته باشيد كه حساسيت غذايي ممكن است جدي باشد و نيازمند نظارت پزشكي باشد. همچنين، همواره اطمينان حاصل كنيد كه كودك در صورت نياز داروها يا درمان‌هاي اضافي را كه پزشك تجويز كرده است، دريافت كند.